Hij zit bij me in de kamer en straalt. “Ja, het is helemaal mislukt!”.
Hij zou een experiment gaan doen. Hij zou door de straat gaan lopen waar het gebeurd was. Langs de plek waar het gebeurd was. We hadden berekend dat de kans heel klein was dat hij die man ook tegen zou komen. Dat heeft hij gedaan. Hij is door de straat gelopen en dat ging behoorlijk goed. En toen zag hij die man toch. Zijn hartslag zat in zijn keel, het zweet brak hem uit, hij stond te trillen op zijn benen. Hij stopte.
En toen liep hij door. Langs het huis, langs de man de hele straat uit, de hoek om. Hij leunde tegen een huis aan en begon toen te lachen. Deze straat, deze route, dit stadsdeel was weer van hem. Hij kon dit en had dit gedaan. Ja, er waren hartkloppingen en trillen en zweten. En toch had hij het gedaan. Het ergste was gebeurd en toch stond hij hier te lachen.
“Het experiment is mislukt en ik ben daar zo blij mee.”
Soms gebeurt er iets dat voelt als tegen jou, maar misschien gebeurt het wel voor jou. Misschien is er een ontwikkeling te halen of een les te leren. Het zo bekijken lukt mij meestal niet meteen: eerst moet ik even balen en de zieligste zijn van iedereen. Maar daarna helpt het me om te bedenken dat dit voor mij is gebeurd. Het helpt tegen de machteloosheid, tegen de boosheid, tegen de verslagenheid. Omdat ik dan weer het roer in eigen handen kan nemen. Weer zelf de regie pak.
Wil jij ook weer meer regie in je leven? Stuur me een berichtje, geheel vrijblijvend. We plannen dan samen een gratis Op de Rit gesprek in. Je gaat daaruit weg met een plan hoe je verdere stappen kunt maken. Zodat jij weer hoop voor de toekomst kunt hebben.
0 Reacties