Misschien ken je het wel uit Amerikaanse films. Het gebed om kalmte van de 12 stappen.
Hogere macht (of universum, of God, of Allah of wat voor jou werkt),
schenk mij de kalmte om te accepteren wat ik niet kan veranderen,
de moed om te veranderen wat ik kan veranderen,
en de wijsheid om het verschil te weten.
Hoe langer ik het gedicht ken, hoe mooier en belangrijker ik het vind. Psychotherapieën tot de jaren ’90 hielden zich bijvoorbeeld vooral bezig met de moed om te veranderen. Pas daarna kwamen er therapieën die ook ruimte boden aan acceptatie, zoals Dialectische Gedragstherapie (DGT) en Acceptance and Commitment Therapy (ACT).
Je kunt je voorstellen dat bij de eerdere therapieën cliënten nog wel eens moeite hadden om te veranderen. En dan was het ook nog hun eigen schuld omdat ze niet moedig genoeg waren (of niet genoeg hun best deden om anders te denken). Gelukkig bieden we in de therapieën nu wel de ruimte om ook dingen los te kunnen laten, niet alles te veranderen maar ook te accepteren.
Maar vergis je niet in de laatste regel. De wijsheid om het verschil te weten tussen wat moet ik accepteren en wat moet ik veranderen. Dat is nog best moeilijk om te bepalen.
Als je je als slachtoffer opstelt pak je misschien te weinig de verandering? En als je je als people pleaser opstelt denk je misschien dat de ander onder jouw controle is?
Er is een hulpmiddel om te bekijken wat wel en niet onder jouw controle valt. De basis komt van Stephen Covey, maar het is in de loop der jaren aangevuld. Zie het schema hieronder.
Als het je lukt om los te laten waar jij geen (directe) invloed op hebt, dan scheelt dat je tijd, energie en focus. Die kun je stoppen in de dingen waar jij wel controle over hebt. Volgens Covey is dit de basis van geluk. Het lijkt erop dat de 12 stappen het hier wel mee eens zouden zijn.
Hoe zit dit schema voor jou? Klopt het dat jij controle ervaart over jouw gezondheid? Over jouw gedachten? Over jouw reacties? Als je last hebt van trauma-klachten dan is dat juist zo lastig. Je raakt ineens getriggerd, kunt niet meer slapen, bent heel wantrouwig geworden. Het voelt juist alsof je niet meer de controle hebt over de dingen waarover je dat wel zou willen.
Bij een traumabehandeling gaan we hiernaar kijken. Na de behandeling is dit gevoel verschoven en is de controle weer waar die moet zijn. Jij bepaalt waar je gaat of staat en niet meer het trauma. Je voelt weer vertrouwen in jezelf, in de anderen en in het algemeen. Daarmee heb jij weer de regie over jouw leven.
Wil je dit een keer met mij bespreken of heb je hier vragen over? Stuur me een bericht en dan antwoord ik je. Want met z’n tweeën hebben we meer wijsheid dan alleen.
0 reacties