Wat er allemaal goed gaat.

Stel je voor dat jouw voorvaderen in de oertijd leefden. Ze hadden daar twee bosjes met lekkere besjes. De bessen van het ene bosje gaven ze een licht duizelig gevoel en ze moesten er heel erg van lachen. Als die besjes rijp waren ontstonden er spontane feestjes. De bessen van het andere bosje waren dodelijk. Na veel buikpijn en ellende gingen ze er uiteindelijk allemaal van dood.

Je kunt je voorstellen dat de voorvaderen die meer aandacht hadden voor de negatieve dan voor de positieve gebeurtenissen, een betere overlevingskans hadden. Zij hielden de dodelijke bosjes meer in de gaten dan de plezierige. Uiteindelijk zijn wij uit generaties van deze mensen geëvolueerd. Dus die negatieve, angstige bril krijgen we gewoon mee met onze geboorte.

Dat gaat dan ook volautomatisch, gedachten als:

• Dit gaat vast niet goed
• Ik kan dat vast niet leren
• Ze vinden me vast niet aardig.

We hoeven daar niets voor te doen. Geen bewuste actie voor nodig.

Alleen is dit vaak helemaal niet waar! Bovendien leven we niet meer in de oertijd en hebben we nu te maken met hele andere bedreigingen. Maar het volautamatische van met deze bril kijken zit er wel in. En dat levert soms problemen op. Als jij last hebt van een laag zelfbeeld herken je dit vast wel. Of als jouw beveiligingsmechanisme te sterk is afgesteld en je last van angsten hebt.

Er is dus iets voor te zeggen om de balans wat meer te zoeken door bewust aandacht te besteden aan wat er allemaal wel goed gaat. Niet omdat je vandaag iets bijzonder goeds hebt gedaan, maar juist omdat het een gewone dag is. Welke dingen heb je gewenst in je verleden? Dat je een partner zou vinden? Dat je deze baan zou krijgen? Dat je zou slagen voor je studie? En hoe blij was je toen je dat gehaald had!

Maar al snel daarna is de trots, de blijheid hierover weer verdwenen, want we richten ons alweer op de volgende mijlpaal. Toch kun je er vandaag bij stilstaan hoe goed en fijn het is dat je dit huisje gekregen hebt. Dat het gelukt is om kinderen te krijgen of dat je geen last meer hebt van people pleasen.

Een manier om hierbij stil te staan is een witboek bijhouden.

Een witboek is het tegenovergestelde van een zwartboek. Je schrijft daarin dagelijks 3-5 dingen op die vandaag goed zijn gegaan. Kleine dingen, dagelijkse dingen. Met als doel om het licht te laten schijnen op wat er zomaar op die dag allemaal goed ging. Je bent op tijd op je werk gekomen terwijl je daar vroeger echt moeite mee had. Of het is gelukt om te ontbijten. Misschien heb je vandaag heel makkelijk een grens aangegeven terwijl je dat vroeger nauwelijks durfde. Of heb je iemand kunnen helpen. Enzovoorts.

Het gaat hierbij om gebeurtenissen die onder jouw controle zijn. Een dankbaarheidsdagboek gaat over wat er fijn en prettig is, een witboek over wat jij goed hebt gedaan. In een dankbaarheidsdagboek kun je schrijven dat je dankbaar bent dat de zon vandaag scheen. In een witboek kun je noteren dat je de tijd hebt genomen om van de zon te genieten vandaag.

Als je dat een tijdje doet ben ik benieuwd wat dit je oplevert. Wat doet dit met je beeld over jezelf? Wat doet dit met hoe je naar de wereld kijkt? Of hoe je naar de anderen kijkt? Wat doet het met je angstgevoelens?

Laat me maar weten wat er gebeurt. Dat kun je doen door op een bericht te sturen. Ik reageer altijd.